Aydın‘ın Nazilli ilçesinde yaşayan emekli yurttaşlar, artırımlardan ve emekli maaşlarının yetersizliğinden şikayet etti. Hayat koşullarının zorluğundan şikayet eden bir vatandaş, ” Türkiye‘nin en değerli yeri burası. Biz burada her şeyin içindeyiz lakin en kıymetli yiyen biziz. Yağ, incir, zeytin her şeyi kıymetli yiyoruz. Yetiştirici biziz, ancak yeniden de kıymetli yiyoruz. Tabii yiyoruz, yemiyoruz değil lakin kısıtlayarak yiyoruz, her şeyi kısıtlamak zorunda kalıyoruz. Konutumuz kira değil, bu kurallar altında sıkıntı geçiniyoruz” dedi.

Aydın’ın Nazilli ilçesinde yaşayan emekli yurttaşlar, artırımlardan ve emekli maaşlarının yetersizliğinden şikayet etti. Nazilli’deki Belediye Meydanı’nda ve Uğur Mumcu Parkı’nda akranlarıyla vakit geçiren emekli yurttaşlar yaşadıkları kahırları şöyle anlattı:

“Bir aile geçinemiyor. Çoluğu çocuğu olmayan bir aile dahil geçinemiyor. 15 bin liradan aşağı olmaması lazım bir ailenin geçinebilmesi için. Yarın torunu, kızı, damadı, gelini, oğlu gelir meskenine; onların önüne hiçbir şey koymayacak mı? Tuzla, soğanla mı göndereceksin? Yedirmeyeceksin, içirmeyecek misin konutunda? Her şey değerli, her şey.”

“YETİŞTİRİCİ BİZİZ ANCAK TEKRAR DE DEĞERLİ YİYORUZ”

“Hayat koşulları değerli, Nazilli de çok değerli. Emekli maaşlarımız yüksek olsa herhalde biz de insan üzere yaşarız, açlık hududunu aşarız. Türkiye’nin en değerli yeri burası. Biz burada her şeyin içindeyiz lakin en kıymetli yiyen biziz. Yağ, incir, zeytin her şeyi değerli yiyoruz. Yetiştirici biziz lakin yeniden de değerli yiyoruz. 220 liranın üstüne çıkacaksın peyniri yiyebilmek için. Et için 380 liranın üstüne çıkacaksın. Doğal yiyoruz, yemiyoruz değil ancak kısıtlayarak yiyoruz, her şeyi kısıtlamak zorunda kalıyoruz. Konutumuz kira değil, bu kurallar altında güç geçiniyoruz. Bizim de maaşlarımızı yükseltsinler. Ben de bu memlekete 44 yıl devlet memurluğu yaptım lakin az geliyor bu para.”

“ÇOCUKLAR OLMASA ACIMIZDAN ÖLÜYORUZ”

“Sana yetiyor mu ki bana yetsin? Herkese yetiyor mu ki? Çocuklar olmasa acımızdan ölüyoruz, çocuklar yardım etmese. Daima kredi kartlarıyla, kağıtlarıyla uğraşıyorum”

“Hayat koşulları malum, paramız pul oldu, geçim standartları belirli. Gereksinimlerimizi getiremiyoruz, maaşlarımızın güzelleşmesi lazım. Fiyatlar yüksek, almak istersen mümkün değil. Bu maaşla bu kentte geçinmek zati mümkün değil. 100 liranın 10 lira kadar bedeli kalmadı. Hayat şartladı zorluyor bizi.”