İlk uzun metrajı “Karganın Uykusu”nda, fonksiyon görmeyen bir maden transfer tesisinde müdür olarak çalışan ve çocukluğundan beri yaşadığı uyurgezerlik sorunu ile baş etmeye çalışan Nasip’i (Ahmet Ağgül) odağa alıyor. Eşinin kuşkulu vefatından sonra derin bir yalnızlığın içinde yaşayan Nasip, yedi yaşındaki oğlu İsmail’e (Alperen Aktaş) yeterli bir baba olamayacağını düşünür ve onu, kendisinin olmayacağı bir dünyaya hazırlamaya karar verir. Sert, karanlık ve bir o kadar da absürt bir sinema “Karganın Uykusu”. Direktör Tunahan Kurt’la, “Karganın Uykusu”nu, sinemayı ve edebiyatı konuştuk.

• Filmin kahramanı Nasip, erkini kaybeden bir figür. Kimi kültürlerde balık, “fallik simge” olarak kullanılıyor. Can çekişen balık ve Nasip… Bize ne anlatıyor?

Balık simgesinin birçok kültürde manası farklı. Özgürlük bunlardan biri. Fakat ben balığı, Nasip karakteriyle eşleştiren bir metaforun içine girmek istedim. Zira karakterimizin öyküde de görüldüğü üzere uyurgezerlik sorunu var ve bu sorun nedeniyle işlediği bir hata var.

Nasip, balıklarda kendisini buluyor. Lakin sinemanın çalışma basamağında bu bahsettiğiniz imgeleri de araştırdık.

HAYATIN AKIŞI

• Leyla karakteri, bir sığınmacı. Ancak başka sığınmacılara nazaran daha ayrıksı bir karakter.

Kısa filmlerimden bu yana, güçlü bayanları çok seviyorum. Hayatın olağan akışındaki güçlü bayanları da direnen bayanları da seviyorum. Olumlu bayanları da seviyorum. Bunlar benim vazgeçemediğim öğelerden biri. Leyla’nın başkalarından ayrıksı durmasını şöyle açıklayabilirim: Klasik olarak mülteci problemi esasen çokça işlendi. Ben daha farklı bir yerden bakmak istedim. Mülteciler ortasında kalmış güçlü bir bayanın kendi hayallerinin peşinden koşma kıssasını göstermek istedim. Bu bayan müzik de dinliyor, dans da ediyordu, her şeye karşın. Leyla, sinemanın içindeki en güçlü figürüydü. Sinemanın içindeki ivmeyi ve ritmi artıracak olan da bu karakterin kıssaya katılmasıyla oluyordu. Sinemadaki birkaç diyalogda da bunu görebiliyoruz. Öykünün içerisinde karşılaştığı İsmail karakteriyle karşılaştıktan sonra, o güçlü ve anaç yapısı onu orada kalmaya, kendi adaletine mahkûm ediyordu. Güçlü insanların, güçlü ve korkusuz kararları olur. Leyla da o denli bir karakterdi.

SERT VE GERÇEKÇİ KISSALAR

• Sert bir öykü, puslu bir atmosfer. Tüm bunların içinde absürtlük, kendisine değerli bir yer buluyor. Sinema lisanınızı bu yolda mı ilerleteceksiniz?

Kısa filmlerimden bu yana, kendisine bir direktör lisanı oluşturmaya çalışan bir direktör adayıyım. Her sinemasının karanlık olacağını söyleyemiyorum. Fakat bir müddet daha, sert ve gerçekçi kıssalar yapmaya devam edebileceğimizi söyleyebilirim. Zira benim sinema anlayışımda yapay, yamalanmış, gerçeğin dışında kalan, gerçek hayat ve vakitle münasebet kuramayan kıssaları sanırım benim hikâyelerim değil. Absürtlüklere gelince, bence öykünün gerçekliğiyle alakalı. Zira insanoğlunun hayatı da bu türlü. Biz en acı durumun içinde, çok komik bir olay yaşayabiliriz. Bu absürtlükler, kendi adıma sevdiğim ve bundan sonra da öykülerimde olacak şeyler.