15 Temmuz hain darbe teşebbüsü gecesi Fetullahçı terör örgütünün bombaladığı Gölbaşı Özel Harekat Daire Başkanlığı’nda şehit düşen 7 bayan polisten biri olan Demet Sezen’in annesi Zeynep Köşker, kızının şehit olduğu 15 Temmuz’u İHA’ya anlattı.

Darbe teşebbüsünün yaşandığı gün nöbetçi olan 31 yaşındaki 1 çocuk annesi Demet Sezen, nöbeti bittikten sonra oğlu ve eşiyle birlikte konutuna gitti. Cunta gecesinin akşamında bir küme hain tarafından darbe teşebbüsü olduğunu öğrenen Sezen, 3 yaşındaki oğlunu kendisi üzere polis olan eşine emanet edip çağrılmayı beklemeden misyona gitti. Özel Harekat Daire Başkanlığı İnsan Kaynakları Şubesi Toplumsal Hizmetler Ofisi’nde çalışan Sezen, şehit ailelerine ulaşmakla vazifeliydi. Şehit haberlerinden çok etkilenen ve sık sık şehit olmak istediğini lisana getiren Sezen, şehit annelerine, eşlerine sadece haber vermekle kalmıyordu onlarla yakından ilgileniyordu. Başkanlığa atılan ikinci bombada şehit düşen Sezen’in annesi Zeynep Köşker, o günü anlattı.

“CİĞER ACISI ÇOK ZORMUŞ”

Kızını kaybettiğinde sıhhatini da kaybettiğini lisana getiren şehit polis Sezen’in annesi Zeynep Köşker, “Demetimin tekrar mevt yıl dönümü geldi çattı. Artık tekrar hastayım ve ilaçlarla güç ayakta duruyorum. Sıkıntı bir hayat yaşıyorum. Dün Demetimin kabristanına ziyaretine gittim. Allah razı olsun polislerimiz de geliyor. İlgileniyorlar telefon ettiğim vakit geliyorlar beni hekimime götürüyorlar. İlaçlarımı getiriyorlar. Lakin ciğer acısı çok zormuş. Anne acısı başka, baba acısı farklı, eş başka, kardeş başka ancak ciğer acısı ondan ağırmış. Hayatı ciğer acısıyla geçiriyorum. Yavrumu kaybedince sıhhatimi da kaybettim” diye konuştu.

“POLİSLERİMİZ ŞEHİT OLDU DEDİKLERİNDE YER AYAĞIMIN ALTINDAN KAYDI”

15 Temmuz gecesinde yaşananları gözyaşları içinde anlatan Köşker, “Yavrum sabah işine gitti. Geldi sarıldı. Bana tosunum, tontonum kaygısı. Sarıldı öptü. Gece nöbetini tuttu. Sonra da nöbetini bitirdi konutuna gitti. Aradım, ‘Çocuğa sütünü ısıttım, ben de çayımı içiyorum’ dedi. Âlâ yavrum, güzel akşamlar dedim ‘Abinin de bugün nöbeti var’ dedim. Oğlum da Hakkari Yüksekova’da misyondaydı. Bilemedim. Bir de gece olunca, telefonlar yağdı. Millet oraya buraya koşuyor. Sordum, ‘Ne oldu’ dedim ‘Maç mı kazanıldı?’ Millet bayraklarla çıkmış. ‘Savaş var’ dediler. Polislerimiz şehit oldu dediklerinde yer ayağımın altından kaydı. Telefon açtım. Oğlum, ‘Anne ben Ankara’ya geliyorum’ dedi. Halbuki o duymuş, kardeşinin şehit olduğunu. Aslında ikisi de anlaşmışlar, ben şehit olursam beni şu numaradan orta sen şehit olursan şu numaradan arayayım diye. Demiş ki, ‘Annem bizi 3 gün sonra bulacak’. Nitekim de üç gün sonra buldum. Güç bir hayat yaşadım. Hala yaşıyorum, bitmedi. Yavru acısı çok zormuş. O denli bir acı çekiyorum ki, of diyorum ciğerim kanıyor. Benim ciğerimi yakanların da ciğeri yansın” tabirlerini kullandı.

(Oğuzhan Halil Özbek – İbrahim Çakmak – İHA)