Türk çağdaşlaşmasında “kıyafette standartlaşma”nın adımlarından Şapka Kanunu, 98 yıl evvel, 25 Kasım 1925’te TBMM’de kabul edildi. Türk halkının yalnızca zihniyette değil görünüşte de uygar olması gerektiğini düşünen Atatürk bu nedenle şapka ve kılık kıyafet ihtilaline büyük ehemmiyet veriyordu. Kastamonu seyahatinde şapkayı yurttaşlara şahsen kendisi tanıtan ulu başkanın şapkalarını yapan kişi ise Adolf Loker’den oburu değildi. Galiçya’da 14 yaşından beri askeri kıyafetler diken askeri terzi Loker, 1920’li yıllarda Bolşevik tehdidi sonrası Polonya’dan Türkiye’ye geldi. Atatürk’ün şahsen bulup ulaştığı Loker, ulu liderin çizim tekliflerini hayata geçirdi.

Loker’in torunu Marisa Gormezano, “Anneannemin ablası da Atatürk’ün Fransızca öğretmeniydi. Muhtemelen oradan bir bağlantı kuruldu. Dedem ve Atatürk, şapkaların çizimi üzerinde bile bir arada çalışmışlar” dedi. Dedesinin Atatürk ve Cumhuriyet bağlılığının hayatının sonuna kadar sürdüğüne değinen Gormezano, “Deniz Harp Okulu öğrencilerinin şapkalarını o dikti. Karaköy Necatibey Caddesi’ndeki “Bahriye Şapka Mağazası”nın önünde hafta sonları uzun kuyruklar oluşurdu” sözlerini kullandı.

1900’de inşa edilmiş ve İstanbul’un birinci apartmanlarından olan ailesine ilişkin Gormezano Palas’ta açtığı Siete Kafe ve Sanat Stüdyosu’nda hem dedesinin yaptığı kasketleri sergileyen hem de sanat aktiviteleri düzenleyen Marisa Gormezano şunları söyledi:

“Bu tarihi binanın çatı katına, 2. Dünya Savaşı sırasında uçaksavar yerleştirildi. Binada doğup büyüyen babam Davit Gormezano turizm rehberi olarak yıllarca Türkiye’yi tanıttı. Atatürk ile gönül bağımız var. Ulu başkanın, “Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir” kelamını rehber edinerek seramik, heykel, takı üzere sanat faaliyetleri ile Cumhuriyetin ruhunu yaşatmaya çalışıyoruz. Zira geleceğin sanat ile kurulacağına inanıyoruz. Atatürk’ün müsaadeden gitmek zorundayız. Dünya barışının onun ideolojisiyle kadim Anadolu topraklarından yayılacağından kuşku duymuyorum.”