Türkiye ile Güney Kore alakaları, Kore Savaşı’nın akabinde bu kere kültürel ve toplumsal bağlarla kuvvetleniyor.

AA muhabirinin derlediği bilgiye nazaran, uzun geçmişe dayanan iki ülke alakaları, Türkiye‘nin 1950-1953 periyodundaki Kore Savaşı’na asker göndermesiyle daha da güçlendi.

Türkiye, BM’nin davetiyle Kore Savaşı’na en çok asker gönderen ülkelerden biri oldu. Türkiye‘nin savaşta kaybettiği 721 askerden 462’sinin naaşı Güney Kore’nin Busan kentindeki BM Anıtsal Mezarlığı’nda bulunuyor. Koreliler, sık sık Türk şehitlerin de yer aldığı anıtsal mezarlığı ziyaret ediyor.

Türkiye, Güney Kore’ye savaş devrinde verdiği dayanak nedeniyle “kardeş ülke” olarak anılırken iki ülke bağları son yıllarda kültürel ve toplumsal bağlarla yine kuvvetleniyor. Türkiye‘de son yıllarda Kore müziği ve dizileri epey tanınan hale gelirken bu kültürün tanınmasıyla Kore lisanı tahsili de arttı.

Güney Koreli gençler ortasında da Türkiye, yemekleri ve turistik bölgeleri nedeniyle ilgi görüyor. Bu kapsamda bilhassa Türk kaymağı ve dondurması bu ülkede epeyce tanınan hale geldi.

Güney Koreliler, bilhassa Türk yemeklerine duydukları ilgiyi ve Türkiye‘nin Kore Savaşı’ndaki dayanağından ötürü minnetlerini lisana getiriyor.

Türk dondurması biliniyor

Jamie Jeong, AA muhabirine, yakın arkadaşının tatile gitmesi nedeniyle Türkiye‘nin çok hoş bir ülke olduğunu öğrendiğini söyledi. Arkadaşının tatilinin çok hoş geçtiğini, kendisinin de gitmek istediğini ve kebap yemeyi sevdiğini belirten Jeong, Türkiye‘nin Kore Savaşı periyodunda katkı sağlayan ülkelerden biri olduğunu ve o askerleri her yıl andıklarını bildirdi.

Juyin Lee de kısa müddet evvel “Turkey” yerine “Türkiye” isminin kullanılmaya başlandığından haberdar olduğuna işaret ederek, “Türk mutfağından kebap ve kaymağı merak ediyorum.” dedi. Lee, Türkiye‘nin savaş devrinde ülkesine yardıma geldiğini bildiğini lisana getirdi.

Sumin Oh da Türkiye‘yi daha çok besin eserleri nedeniyle tanıdığına dikkati çekerek, “Türk dondurmasının ünlü olduğunu biliyorum. Son yıllarda ise Türk kaymağı Güney Kore’de çok meşhur oldu.” dedi.

Jooyong Kang, Türkiye‘de İstanbul ve Sultan Ahmet Mescidi’ni ziyaret etmek istediğini söyledi.

Yeounge Kim, Türkiye ile ilgili en fazla duyduğu şeyin Türk dondurması olduğunu söz etti.

Soohun Yoon, Türk kaymağını denemeyi çok istediğini bildirdi.

Hongrye Jo da Türkiye ile ilgili en çok bildiği şeylerin Kapadokya, oradaki balonlar, Pamukkale ve Türk lokumu olduğunu aktararak, “İlerleyen vakitlerde fırsatım olursa Türkiye’yi ziyaret etmek ve Kapadokya’da balon tipini denemek isterim.” değerlendirmesinde bulundu.

Hyunyeong Lee ise Türkiye’nin “kardeş ülke” olarak bilindiğine dikkati çekerek, şunları kaydetti:

“Çalıştığım şirketten ötürü İstanbul’u, Sultan Ahmet Mescidi’ni, Ankara’yı ve Antalya’yı ziyaret etme imkanı buldum. Bu nedenle Türkiye hakkında çok hoş anılarım var. Güney Kore’de televizyonlardaki cümbüş programlarında Türkiye çok sık ele alınıyor. Kapadokya ve Pamukkale üzere turistik yerler Koreliler tarafından ziyaret ediliyor.”

Lee, savaş devrinde Türkiye’den ülkesine yardım için gelen askerlerin şehit düşerek Busan’daki şehitlikte bulunduğu hakkında bilgisi olduğunu da tabir etti.

Ayla’nın kıssası Korelileri etkiledi

Aynı vakitte Tongmyong Üniversitesi Turizm kısmında öğretim vazifelisi olan Eunhye Yoon, tarihte eski Türk ve Kore devletlerinin âlâ ilgiler kurduğunu belirterek, “İki ülke ‘kardeş ülke’ olarak anlıyor. Koreliler, Türkiye’de İslamiyet’in olması nedeniyle bu dini biraz daha anlamaya çalışıyor ve sıcak yaklaşıyorlar.” diye konuştu.

Koreliler olarak, Kore Savaşı sırasında Türk askeri Süleyman Dilbirliği ile Güney Koreli yetim kız çocuğunun öyküsünü anlatan Ayla sinemasını duygulanarak izlediklerini vurgulayan Yoon, yıllar sonra Ayla ve Türk askerinin buluşmasının kendisini çok etkilediğini lisana getirdi.

Yoon, “Üsküdar’a sarfiyat iken” müziğini mırıldanırken bu müziğin kendisi için ehemmiyetini şöyle anlattı:

“‘Üsküdar’a sarfiyat iken’ müziğini küçükken çok duyardım ve büyüyünce bunun bir Türk müziği olduğunu öğrendim. Koreliler bu şarkıyı savaş sırasında Türklerden öğrenmiş ve kendi lisanlarında sözlerle yine söylemişler. Müziğin Türkçe kelamlarını çok anlamasam da melodi olarak bu şarkıyı biliyorum. Türk askerlerinin savaştayken söylediği müzikmiş. Bu şarkıyı duymak, iki ülkenin evvelden beri birbirine çok yakın olduğunu hissetmemi sağlıyor.”