Sistemin merkezindeki yıldız HD110067 yıllardır gök bilimcilerin merakını celbediyordu.

Sistemdeki gezegenlerin hepsi çabucak tıpkı büyüklükte ve yaklaşık 12 milyar yıl evvel oluşmalarından bu yana çok az yapısal değişiklik geçirdiler. Bu da bu sistemin nasıl oluştuğuna ve canlı hayatı barındırıp barındırmadığına dair çalışma yapma imkanı sunuyor.

Keşifle ilgili araştırma bilim mecmuası Nature’da yayımlandı.

Araştırmayı yöneten Chicago Üniversitesi’nden Dr Rafael Luque, bulunan sistemi “mükemmel güneş sistemi” olarak tanımlıyor: “Bu gezegenler, oluşumlarını gözlemlemek için çok ülkü zira başlangıçları kaotik değil ve oluştuklarından bu yana değişmediler.”

İngiltere’deki Warwick Üniversitesi’nden Dr Marina Lafarga-Magro da “Bu sahiden çok heyecan verici, daha evvel kimsenin görmediği bir şeyi görüyoruz” dedi.

Kendi Güneş Sistemimiz epey “yıkıcı ve şiddetli” bir süreçle oluşmuştu. Gezegenler oluşurken kimileri birbirine çarpmış, yörüngelerini değiştirmiş ve bu nedenle sistemimizde Jüpiter, Satürn üzere dev gezegenler yanında, Dünya üzere daha küçük boyuttaki gezegenler de oluşmuştu.

Getty Images Güneş Sistemi

HD110067 sisteminin oluşma süreciyse bizimkinden neredeyse “tamamen farklıydı”.

Bu sistemdeki gezegenlerin hepsi çabucak hemen tıpkı boyutta ve Güneş Sistemimizdeki gezegenlerin temassız yörüngelerinin tersine, bu gezegenler senkronize hareket ediyor.

HD110067’ye en yakın gezegen yıldız etrafında 3 kere dönerken, bir sonraki gezegen 2 defa, bir sonraki tek kere dönüyor. 4. gezegenden itibarense gezegenler birbirleriyle 4:3 oranında izafî yörünge süratiyle dönüyor.

Bu karmaşık hareket kendi içinde o kadar hassas ve nizamlı ki, araştırmacılar her gezegene bir nota ve ritm tanımlayarak, bu hareketi bir müzik kutusunun yapacağı üzere bir müzik modülüne dönüştürdü.

Oluşturulan müziği buradan dinleyebilirsiniz:

Geçen 30 yılda astronomlar binlerce güneş sistemi keşfetti fakat bunlardan hiçbiri gezegenlerin oluşumunu araştırmak için bu kadar uygun koşullar sunmuyor.

Sistemin merkezindeki parlak yıldız da gezegenlerin atmosferlerinde hayatın izlerini araştırmayı kolaylaştırıyor.

Sistemdeki 6 gezegen de birer “küçük Neptün” olarak isimlendiriliyor. Neptün Dünya’nın yaklaşık 4 katı büyüklükte. Yeni keşfedilen sistemdeki gezegenlerin hepsi Dünya’nın yaklaşık 2-3 katı büyüklükte.

BBC İllüstrasyon: K2-18 b, sıcaklığının hayatı desteklemesine yetecek kadar uzakta, kırmızıyla gösterilen soğuk bir cüce yıldızın yörüngesinde dönüyor

Neptün’e benzeri bu gezegenlerin galaksimizdeki en yaygın gezegen tipi olduğu kestirim ediliyor. Yeniden de astronomlar bu gezegenler hakkında çok az bilgiye sahip.

Kayalardan mı, gazdan mı, sudan mı oluştukları ve daha da değerlisi, hayat şartlarına sahip olup olmadıkları bilinmiyor.

Dr Luque’a nazaran bu ayrıntıları öğrenebilmek şu an astronomi dünyasının en çok uğraştığı hususlardan ve bu yüzden HD110067 sistemi, bu soruların karşılıklarını bulmakta büyük bir fırsat olabilir.

Dr Luque cevaplara 10 yıldan kısa bir müddette ulaşabileceğimizi umut ediyor.

Araştırma grubu bu çeşit gezegenlerin hayat şartlarını oluşturduğunu bulursa, bu Dünya dışı hayatın izlerini bulmaya da yaklaştığımız manasına gelecek.

Son keşif Amerikan Havacılık ve Uzay Dairesi NASA’nın TESS ve Cheops uyduları kullanarak yapıldı.