KAHRAMANMARAŞ merkezli zelzelelerde enkaz altında eşi ve kızını kaybeden, 115 saat sonra engelli oğlu Ahmet Barış Keskin (27) ile birlikte kurtarılan Abdullah Keskin (61), “Eşimi ve kızımı son görüşüm sarsıntıdan 10 dakika evvel olmuştu. Eşim ve kızım sarılarak can verdi. Artık mezarlarında da yan yana uyuyorlar” dedi.
Kahramanmaraş merkezli sarsıntıların en çok etkilediği bölgelerden birisi olan Gaziantep’in İslahiye ilçesinde yaşayan Abdullah Keskin ve ailesi, asrın felaketine 5 katlı Çamlık Apartmanı’nın 2’nci katında yakalandı. Saat 04.17’de meydana gelen zelzelenin birinci anlarında apartman yıkıldı, Keskin ailesi enkaz altında kaldı. Öbür kızları Hayriye Hatice ise kent dışında üniversitede okuyordu. Abdullah Keskin ve engelli oğlu Ahmet Barış zelzeleye birebir odada yakalanınca enkaz altında da birlikte hayat uğraşı verdi. Başka odada bulunan eşi Rabia ve kızı Fatma hayatlarını kaybetti. Anne- kızın cansız vücuduna ulaşan gruplar, Abdullah Keskin ve oğlu Ahmet Barış’ı 115 saat sonra sağ kurtardı. Sarsıntının yıl dönümüne sayılı günler kala, eşi ve kızının mezarını sık sık ziyaret eden Keskin, yaşadıklarını anlattı.
‘ORUÇ TUTMAK İÇİN KALKAN EŞİM VE KIZIMI SON GÖRÜŞÜMDÜ’
Keskin, zelzeleden 10 dakika evvel eşi Rabia ve kızı Fatma’nın, o gün oruç tutmak için sahura kalktığını ve onları son kere gördüğünü söyledi. Engelli oğlu Ahmet Barış ile birlikte iki kanepe ortasında kalmalarına rağmen eşi ve kızının üzerine duvar devrilerek öldüklerini söyleyen Keskin, “Deprem sırasında enkaz altında kaldık. Eşim ve kızım tıpkı odada ben ve engelli bir oğlum da başka odadaydık. Eşim ve kızım ne yazık ki üzerlerine yıkılan duvarın altında kalarak vefat etti. Eşimin ve kızımın hayatını kaybettiğini enkazdan çıkarılıp hastaneye gidince öğrendim. 11 Şubat günü bizi enkazdan çıkarıp hastaneye yetiştirdiler. 13 Şubat günü ben onların enkazdan meyyit olarak çıktığını öğrenebildim. Eşimi ve kızımı son görüşüm sarsıntıdan 10 dakika evvel olmuştu. Eşim ve kızım yan yana sarılarak can verdi. Artık mezarlarında da yan yana uyuyorlar. 115 saat oğlum Barış ile birlikte enkaz altında kaldık. 1,5 metre genişliğinde 60 santim yüksekliğinde bir alanda kalmayı başardık” dedi.
‘GÜL SUYU İÇTİK, DAİMA UMUT VERDİM’
Keskin, “115 saatlik müddette elimize 1,5 litre kadar gül suyu geçti. Oğlum ve ben o gül suyunu içtik. Soğuk havadan ötürü çok fazla susuzluğu da hissetmedik lakin saatler geçmek bilmiyordu, mevti bekliyorduk. Enkaz altından çıkma umudumuz kalmamıştı. Engelli oğlum daima üzerine düşen betonu kaldırmamı istiyordu. Daima bizi kurtaracaklar oğlum diye umut veriyordum. Son gün termal kamera gelmişti. Isı almış aygıt. Gruplar uzun müddet çalıştı. Bir delik açtılar ışık geldi içeriye. ‘Burada kimse var mı’ dendiğinde ıslık çaldık. Sonrasında betonu kesip bizi çıkarttılar” diye konuştu.
‘HAYATTA TUTUNACAK TEK BİR KIZIM KALDI’
Depremde eşi ve kızını kaybettikten 10 ay sonra birlikte kurtulduğu engelli oğlu Ahmet Barış Keskin’in de öteki bir hastalıktan öldüğünü söyleyen Keskin, “Oturduğumuz apartman 7 katlı 28 daireliydi. Biz ikinci katta oturuyorduk. Apartmanda 60 kişi hayatını kaybetti. Biz de zelzele anında birebir odada uyuyan eşim Rabia ve Kızım Fatma’yı dakikalar içinde kaybettik. Onlar direk üzerlerine devrilen duvarlar altında can vermişler. Sarsıntıdan 10 ay sonra engelli oğlum Barış’ı da öbür bir hastalıktan kaybettim. Hayatta bir kızım Hayriye Hatice Keskin kaldı’ dedi.